martes, mayo 30, 2006

domingo, mayo 28, 2006

Churrasco, parrochas e pelos no peito

Saúdos a todos/as.
Aquí quedan unhas instantaneas do noso primeiro día no monte do verán.


Chal-lee

sábado, mayo 27, 2006

jueves, mayo 25, 2006

SUMMERCASE FESTIVAL




Hola a todos. Como podeis ver en la imagen, el próximo 14 y 15 de julio hay un pedazo festival en Boadilla del Monte y Barcelona. Se trata de que los grupos que tocan en Madrid el viernes lo harán el sábado en BCN y viceversa, con lo que el cartel es más que interesante. El precio es de 95€, más que interesante teniendo en cuenta que por alguno de estos grupos se pagan 30€ como poco. Podeis ver mas en la web del festival
Desde Vigo ya tenemos preparado un viaje, por ahora somos 4 fijos y estamos abiertos a nuevos acompañantes.

El alojamiento en principio parace que va a ser en un apartahotel, pero estamos pendientes de que nos den precio y disponibilidad. Llegado el caso de que no haya opción de alojamiento en Boadilla (el camping está descartado y no hay mucha oferta de pensiones) estamos pensando en la posibilidad de ocupar la choza de Nhotes en Lavapies (el aun no lo sabe).
Sólo esto, informaros por si os apetece aunque sulpongo que alguno disfrutareis mas en el Costrillas Festival.


miércoles, mayo 24, 2006

Frikismo

Saúdos a todos/as.
Mensaxe adicada a todos/as os/as fanáticos da serie INVASION dentro da nosa peñita.
Este é un enlace onde firmar para que emitan a 2ª tempada da serie, ou outra productora merque os dereitos de emisión:

http://www.petitiononline.com/33030/petition.html







P.D. Aíta, xa rematou a descarga de DeadWood. Elduayen, 35 a tope co western!!


Chal-lee

viernes, mayo 19, 2006

C. D. Arenteiro - R. C. Celta de Vigo 18/05/2006

Saúdos de novo.
En rigurosa exclusiva presento no blog as fotos do desprazamento de Pei, Chal-lee e o Toyota de Pei ata O Carballiño para ver o hat trick de Txuso Perera, para un resultado final de 0 - 5 para os vigueses.


Guapooooos, que vos ides morir de guapos!!!.


Txuso mandándole ostión & Posado-robado-pactado de Pei na Cantina.


O socio número 1 do Arenteiro & Pei + Roberto da Souza.

O de sempre, quen eura ver máis fotos que le mande paseo por Elduayen, 35.


Chal-lee

Festa Chulitos Oleiros Maio '06

Saúdos a todos/as.
Aquí tedes unha mostra do acontecido nesa fin de semana en Oleiros - Distrito Nirvana.
O que queira ver o resto de fotos (máis de 100...) coa habitual presentación de Chal-lee (boa música, presentación atractiva das fotos...) que se pase por Elduayen.
As imaxes falan por si soas.

Dous chulitos viguesisisisisimos.

Tolfeiros sempre!!! & Txikilicuates en acción.

No comment. & Momento bizarro da noite.

Kamilotxo sempre presente. & Balneario vivo oíste?

miércoles, mayo 17, 2006

El adiós de un grande

Hoy es un día duro. El mítico AX perteneciente a Roi, a mí, y por lo tanto, a todos nosotros, se despide para marcharse mañana a un centro de desguace...
No es fácil la vida en el centro de Madrid y en estos años ha empeorado notablemente su estado físico. Sensible ante esta situación y con la imposibilidad de trasladarlo hasta Vigo, su tierra natal, descansará para siempre dentro de nuestros corazones.

Tenedlo presente en vuestras oraciones.
Ésta es una foto del año pasado haciendo la mítica ruta por la meseta Vigo-Madrid. Con la friolera de 17 años era capaz de realizar la hazaña sin apenas temblarle el volante. Un grande!!

Snif, snif...

viernes, mayo 12, 2006

La sencillez de la forma no implica la simplicidad de la experiencia

No, no es una frase mía. Esto lo ha dicho Sol Lewitt, mi gran ídolo conceptual-minimalista.
Si bien su obra ha quedado tradicionalmente ajena al público menos docto en cuestiones artísticas [aunque en NY fue realmente conocido. Los fans de Woody Allen sabrán que es citado en la película Manhattan como ejemplo de la hipocresía cultureta...] en mi habitual esfuerzo por acercar el arte a todos los públicos, voy a relacionarlo con una experiencia casi mística que hoy me ha sucedido, y es que, al fin, me he hecho una tortilla francesa en condiciones!!
Dirán ustedes que para este viaje no hacen falta tantas alforjas. Es muy probable que así sea, pero desde hace años vengo arrastrando una tremenda frustración en lo referente a la versión más gabacha de la clásica tortilla. En todos mis años de estudiante jamás había conseguido una que mereciese la pena. Debo decir que, aunque yo no sea un virtuoso de la cocina, este producto siempre se me ha escapado especialmente, aun siendo uno de mis predilectos.
Si uno se va de tapeo por la [puta] Coruña hay un lugar que merece mencionarse antes que todos los demás, La Bombilla, donde se puede degustar una milanesa con patatas por 0,60€, así como un pincho de tortilla de patatas por este mismo maravilloso precio [es el único lugar que conozco que hizo, como Dios manda, el cambio de pesetas a euros], también podría hablar aquí del 5 Rodas, donde un viejete reparte bistecs y mencía con desgana, siempre escondido en unas grandes gafas de culo de vaso. Pero no, mi mención en este post es para la hamburguesería Zoom, un pequeño local de la calle real [o por ahí cerca] que no destacaría por nada más que por la amabilidad de su dueño-camarero y por los esquisitos bocatas de tortilla francesa mixta, realizados con un suculento pan. Tanta fue mi afición a este producto que llegué al momento máximo de simbiosis entre camarero y cliente, ese en el que te sientas y no te preguntan nada, simplemente, te sirve lo que estás deseando.
Y sí, claro que quería lo de siempre, sobre todo cuando en casa ya ni me atrevía a encarar los huevos para nada más que para hacerlos fritos, cocidos o, a lo sumo, en un revuelto. Pero hoy mi vida ha cambiado de golpe y plumazo. He abierto la nevera y he visto una pareja. Era el momento. Yo sólo, hombre y huevos. No quería sorpresas, así que decidí vistar la página de Arguiñano, pero nada, demasiado breve [simple]. Yo quería saberlo todo: cantidad de aceite, cómo se le da la vuelta, cómo se echa el relleno [en caso de haberlo], etc. Y buscando en google encontré un artículo que trataba con el respeto como se merece a la tortilla franchute.
Y ahí volví a enfrentarme a ellos, a ese par de huevos. Lo primero que hice es lo que indicaba este post, dividirlos en clara y yema. Después batí ambas partes por separado para luego mezclarlas entre ellas y con unos trozos de choricillo que le diesen una vidilla al conjunto. El aceite tenía que estar caliente. Eché algo más de una cucharada y lo extendí con ayuda de un trozo de papel higiénico. Encendí el fuego y esperé, no puedo decir cuánto [esto ya es intución] y eché la mezcla con pulso firme, habiéndole añadido en el propio plato la sal. Cada poco levantaba un poquillo los laterales para comprobar que todo iba según lo marcado. La doblé sobre sí misma y, en pocos segundos, le di una vueltecita. Yya era mía... La eché en el plato y vualá [como se escriba], una tortilla tan maravillosa que, aunque le hice una foto, desmerecería ponerla aquí [tenía que estar guty pa iluminar ese momento].
Pues esto mismo es lo que debió sentir nuestro amigo Lewitt cuando hizo estos cubos, que espero que os hagan sentir tan dichosos como lo está ahora mi estómago.

P.D.: Presentación de Lola no blog, xa!

lunes, mayo 08, 2006

La respuesta es ...

ARNOLD . Enhorabuena a los acertantes. No puedo poner la foto porque no la tengo aqui. Ahora mismo me encuentro en medio de unas prácticas horribles en el CUVI viendo un video de camiones grúa y mierdas por el estilo.

En escasos días la 2ª entrega. Pero esta vez espero ponerlo un poco más dificil y más mítico.

Saludos a todos los exiliados!!!!!!!

NBA MVP???


Tratando de olvidar este pésimo fin de semana deportivo en lo que a apuestas se refiere y buscando un poquito de opinión de los fans de la enbiei (especialmente de marti, que desde que curra no se le ve por aqui), os pongo un enlace a un articulo de "opinion" de un tipo del Marca bastante enfadao en relación con la designación del MVP de la temporada regular.

No puedo poner las estadisticas de todos porque desconfiguro el blog entero, pero ya sebéis que las podéis ver en NBA.com

SOMOS DE PRIMERA

Simplemente comentaros que contando con esta es la quinta vez que D0n Nando Yosu salva al racing del descenso, para cuando ponerle su nombre al Sardinero.

domingo, mayo 07, 2006

Y quién es éste??


Pongan un mini en vez del ferrari y...

...Exacto! El Sr Lalo visitando a clientes con su nuevo y flamante mostacho.

P.D.: No me puedo creer que sea el primero en ponerlo en el blog...

martes, mayo 02, 2006

El paso de los años...


Hola amigos.

Ya que muchos me recriminan mi nula aportación al blog, he decidido crear una nueva sección que se llamará "El paso de los años...". Y en la que trataré de mostraros el aspecto actual de personajes miticos de nuestra infancia.

Espero que los conozcais todos, aunque ya se que tengo amigos que debido a su escaso conocimiento del maravilloso mundo de latele les costará un poco más. Intentaré que sean conocidos por todos para el deleite (espero) del personal.

Ahí va la primera entrega:

Este primero quiero que lo conozcais todos. Asi que ahí va un super mítico y debido a su físico facilmente reconocible.




Tiene la misma sonrisa de toda la vida. Seguro que lo conoceis.


Espero vuestras respuestas.

La solución... proximamente.

lunes, mayo 01, 2006

POR?

Por se algum día se vos okorre tamanha atrocidade q vulnera todo o código do bó cidadam e que é algo totalmente inadmissivel entre persoas de bem, comentarvos q está proibido durmir na rua. Bueno, melhor dito, nom é que esté proibido, senom que o exercicio desta práctica conleva identifikaziom policial e, dependendo de como seja o teu espertar, podes ver-te, sem comelo nem bebelo ( e nunca melhor dito pq practicamente nom te dam de comer nem de beber) num kalabozo de comissaría. Afortunadamente o domingo pola manhá libreime deste penoso trance pois nom lhes entrei ao trapo nos seus comentarios, comentarios q a prudenzia indika k nom deves rebater se nom te qres ver envolto num juizo por "desakato a la autoridad" ou " atentado a la autoridad", no caso d q sejas tam terrorista muyahidin q se che ocorra repeler possiveis agravios à tua integridade físika. Viva a democracia!!
Xa o dia anterior dous policias locais nos sakarom dos brazos de Morfeo a mim e a Martinez pero polo menos nom nos pedirom o carnet, simplemente nos foderom o sono. Nesta ocasiom ad+ de foderme o sono, tivenlhes q dizir o meu DNI e aturar as suas impertinencias ad+ dum " Ud ya ha estado detenido em otras ocasiones??" cuia resposta afirmativa conlevou o careto reprobatorio d turno ( estes eram nacionais e sempre som algo + chungos)
Pois ata akí esta pekena anécdota. Ante este exercicio de autoritarismo só se me ocorre dizir " se tes um filho aparvado nom o tires ao medio da ría, q o Estado anda a procura de moita policia" A.C.A.B