PARA ANXO

( resposto akí pq é bastante típiko q os post q fikam + abaixo se deixen d ler, kdando comentarios sen ver, polo menos a min pasame) .
Creo q em nemhun momento se cuestiona a rexión cultural, naciom, país, terra, como tal.... ou komo karallo lle keiras chamar.. O feito d q exista un espazo físico no que sintes que estás na casa nom te converte em patriota mentres nom sintas o famoso amor acrítico, penso eu. Agora ben, nom entendo moi ben isso do espazo físiko q me fai sentir como na casa.... Estás na Fonsagrada rodeado de vellos peperos num garito botando a partida de tute com um Guarda Civil e sinteste na casa; ou na vila do alcalde que abusou dumha menor ( Toques, creo q se chamava, para + escarnio) e onde case toda a vila o apoiava?? Só polo feito de ser Galiza?? Mellor q em Madrid, Barcelona, Bilbao, Estambul, Berlin,....no teu ambiente....? Se ao espazo físiko te refires coas paisaxes, pois sí, Galiza é fermosa (soster isto nom me converte num cabeza cadrada patrioteiro) . Eu creo q a casa dun está onde estea a gusto e que o nacionanismo curase viaxando, que nom signifika emigrar, ke konste.
Respecto à pregunta do pensamento sentimento q temos a maioría de nós, cada um saberá o q é.... Se me tivera q definir ( putas etiketas!!), pois como anarkista ( e polo tanto internacionalista) galego, sem orgulho patrio nengum.